طارانی باز هم برنده‌شد؛ «ترکیب مطلوب» او رای آورد

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی سپیده نیوز ، ده سال،‌دوازده سال و شاید هم کمی بیشتر. این زمان کمی نیست برای یک کاسب باهوش تا بتواند اهداف و برنامه‌هایش را محقق کند و هرآنچه می خواهد را به کرسی بنشاند.

بیست و هشت شهریور ماه روز موعودی بود که آقای وحید مهرپویان طارانی یکی از برنامه‌هایش را محقق کرد تا افرادی که مطلوب او بودند به اتاق اصناف راه پیدا کنند. خودش نیامد اما آدمهایی آمدند که انگار حالا به جای یک طارانی،‌پنج طارانی داخل مجموعه هستند.

آخرین دوشنبه تابستان سال 1401 را می شود نقطه عطفی برای ثمر دادن نهالی دانست که آقای طارانی سالها قبل به تنهایی کاشت و سالها با حمایت فرمانداران پیشین و رؤسای قبلی اداره صمت آبیاری کرد و امروز در قامت درختی جوان نخستین ثمره آن را چید. ثمره ای که به شکل نانوشته،‌مطلوب او بود و رفقایش در کمیسیون نظارت و همه آنهایی که از پشت پرده داشتند ماجرا را به سمت نتیجه مطلوب هدایت می‌کردند.

طارانی معجزه نکرد. او بیش از ده سال تلاش کرد تا امروز بتواند با دستهای بسته و چشمهای بسته و بدون حضور خودش در صدر لیست، افرادی که دلشان با او بود را بر کرسی رهبری هزاران واحد صنفی مستقر کند. حالا چه کسی اهمیت می‌دهد در ادامه مسیر چه بلایی سر صنوف و اتحادیه ها خواهد آمد؟ مگر قبل از این مهم بود؟

اشتباه نکنید، منظور این نیست که او یک به یک رای دهندگان را متقاعد کرده یا به آنها هدیه ای یا وعده ای داده که به آدمهای مطلوب او رای بدهند. اصلا این افکار بی مصرف را در ذهن خودتان راه ندهید.

برنامه طارانی از آن روزی کلید خورد که انتخابات اتحادیه های خاصی تعطیل شد. از آن روزی که با کمک کمیسیون نظارت شهرستان و آدمهایی که در استان و در نهادهای دیگر همراهی می‌کردند، افرادی با چالش صلاحیت روبه رو شدند. از آن روی که صاحبان قدرت با هدفی روشن و مشخص برنامه‌های مطلوب را اجرا و کارهای نامطلوب را متوقف و حتی تعطیل کردند.

امروز طارانی ثمره نهالی را که با دست های خودش کاشته بود و با حمایت مردان سیاست و قدرت دولتی و غیر دولتی در ادوار گذشته کاشته و نگهدای کرده بود برداشت کرد.

او از امروز رسما به دنبال کسب و کار شخصی خودش می‌رود،‌ماشین دلخواهش را سوار می‌شود،‌در رستوران دلخواهش ناهار می‌خورد، به شهر و کشور دلخواهش سفر می‌کند،‌با آدمهای دلخواهش نشست و برخاست می‌کند و دیگر کسی انتظار ندارد او نقش قلک شهرستان را بازی کند. هیچ کسی از اونخواهد خواست که دست به جیب بشود و کاری برای کسی یا چیزی انجام بدهد. حتی اطرافیانش هم که تا امروز صبح آویزان او بودند و چشم به دستهایش داشتند شاید از فردا شماره تلنفش را هم پاک کنند. اما چه اهمیتی دارد. او از امروز ظاهرا نیست اما همه آنچه دلش می‌خواهد هست. حتی حرکت کمیسیون نظارت در ماه‌های اخیر که قاعدتا باید در برابر طارانی و سیاستهای او می‌بود، در کنارش قرار گرفت و در ریل او حرکت کرد. طارانی آنقدر هوشمندانه حرکت کرد که دولتمردان جدید هم خواسته یا ناخواسته، آگاهانه یا ناآگاهانه در زمین او برای اهداف او بازی کردند. او همه را با خودش هم‌داستان کرد و حالا همه با هم سود می‌برند. همه به جز حدود سی هزار صاحب واحد صنفی….

الباقی هم باشد برای بعد. بالاخره او کارهای خوب هم کرده بود.