چه کسی از ساخت بندر خشک سود برد؟

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی سپیده نیوز ،  از همان سال هرگز خیلی جدی به اجرای این پروژه توجه نشد چون هیچوقت صرفه اقتصادی و توجیه نداشت. طبیعتا در زمانی که قاچاق بخش ویژه واردات را تشکیل می دهد و به دلایل زیرساختی راه آهن نمی تواند بار همین صادرات نحیف را به دوش بکشد، طبیعی است که بودن بندر خشک به جز اتلاف منابع به ویژه هدر دادن زمین، عایدی دیگری ندارد. در زمان دولت قبل و به واسطه تلاش های مهدی شریفیان این پروژه به اولویت دولت وقت تبدیل شد و با سرعت و در حالی که هنوز از نظر فنی وارد مدار نشده بود افتتاح شد. حالا بعد از حدود یک سال و نیم وقتی فرماندار وقت به بازدید این پروژه بی اثر می رود، با افسوس از ظرفیتهای آن یاد می کند و این که رها شده و مانده است.

البته شاید برای آقای فرماندار و ارادتمندان او آباد شدن زمین های اطراف که در جریان ساخت این بارانداز ریلی خریداری شده مهم باشد اما اصل قضیه که خود بندر است ارتباط مستقیم با سیاست های کلان، وضعیت بین الملی ایران و شرایط تحریم دارد. یعنی فعلا حرف زدن درباره آن بیشتر یک عذاب وجدان ساختن است.نکته مهم اما اینجاست که روزگاری هرکسی از این طرح انتقاد می کرد به ضدانقلاب بودن، مشکل داشتن با دولت سوپر انقلابی و حرکت بر خلاف آب متهم می شد. تازه ما توفیق داشتیم به خاطر اظهار نگرانی درباره خاصیت این پروژه و تبلیغات بیش از ظرفیت درباره آن به اتهام «مزدور» بودن هم مفتخر شویم. اما فقط یک سال و نیم زمان لازم بود تا یک مقام رسمی به بی خاصیت بودن این پروژه اذعان کند.

موضوع بعدی اعداد و رقم رویایی است که به فرماندار تازه وارد اسلامشهر گفته اند تا او تکرار کند؛ بدون آنکه درباره احتمال نزدیک به صفر تحقق این اعداد در شرایط فعلی حرفی به او زده باشند. مثلا آقای طاهری فرموده است :« بندر خشک آپرین می تواند بیش از ۶۰ درصد از کالاهای ورودی کشور را دریافت و به صاحبان کالا تحویل دهد» یا « بندرخشک آپرین ظرفیت پذیرش ۳۰ قطار، ۱۸ خط و یک هزار واگن در روز را دارد ». همه ی اینها در شرایطی است که بعد از ورود اولین قطار تجاری در تابستان امسال آن هم از کشور چین، دیگر هنوز خبری از توقف و تخلیه بار قطار دیگری اینجا شنیده نشده است.

البته اقای فرماندار این را هم فرموده اند که «این مجموعه ۸۰۰ هکتاری که سرمایه ای بزرگ برای استان تهران و شهرستان اسلامشهر محسوب می شود» اما توجه نکرده اند که دولت سوپر انقلابی پیشین حتی افتخار نداد به این بندر که داخل حوزه سرزمینی اسلامشهر بود عنوان «بندر اسلامشهر» را اتلاق کند. حالا بماند وعده دروغین و تبلیغاتی استخدام پنج هزار جوان با استعداد اسلامشهری که صغیر و کبیر روی آن مانور دادند.

ولی دست آخر فقط دو نفر بهره تبلیغاتی بردند؛ یکی وزیر اسبق راه و دیگری نماینده پیشین مجلس. اما اینها را رها کنید. رفیق برخی مدیران فعلی شهرستان که زمین های اطراف را خریده اند از همه زرنگ تر بوده اند. خدا برکت.