انشعاب جدید جریان انقلابی اسلامشهر با استفاده از ظرفیتهای ویژه برنده ترکیب هیئت رئیسه شورای شهر شد

🔺فتح شورای شهر؛ ایستگاه بعد: مجلس

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی سپیده نیوز ، انتخابات هیئت رئیسه شورای شهر اسلامشهر هم بالاخره ظهر شنبه انجام شد و همانطور که پیش بینی کرده بودیم، گردانندگان این بازی توانستند داود حورزاده را بر مسند ریاست شورای شهر بنشانند تا او مهمترین مسئولیت دوران حیات خود را تجربه کند.

علی ترکمندی، نایب رئیس شد و مهدی جاوید هم توانست در قبال رای متفاوتی که در سبد اکثریت جدید شورای شهر ریخته بود، دبیر شورا بودن را به نام خود سند بزند.

البته این تمام انتخاب های شوراییان نبود. بلکه آنها به حضور یک ساله و ریاست رضا عظیمی در شورای شهرستان اسلامشهر نیز خاتمه دادند و با معرفی مهدی جاوید و علی ترکمن به ترکیب شورای شهرستان،‌ پرونده سایر مدعیان حضور در ترکیب شورای شهرستان را حداقل برای یک سال بستند.

بد نیست این را هم یادآوری کنیم که هیئت رئیسه شورای شهر اختیارات خاصی ندارد. همه اعضای شورا – چه رئیس باشند یا عضو عادی – یک رای دارند و تنها ویژگی رئیس شورای شهر،‌اجازه مکاتبه و انجام امور اداری است.

البته اختیار مکاتبه ای که رئیس شورای شهر دارد می تواند بعضی جاها به دامن زدن برخی فضاها کمک کند اما فضای امروز شورای شهر نشان داد که همین مقدار اثر گذاری را هم نباید از شورای شهر انتظار داشت.

ناگفته پیداست که ترکیب هیئت رئیسه سومین سال شورای شهر به وضوح آیینه ی تمام نمای عملکرد و سیاست‌های جریان همگرایی اسلامشهر در طول بیش از پانزده سال گذشته تلقی می شود. با این حال این انتخابات چند نکته مهم داشت که می توان از آنها به عنوان راهبردهای آینده در فضای سیاسی اسلامشهر یاد کرد:

نتیجه انتخابات هیئت رئیسه سال سوم شورای اسلامشهر نشان داد «همگرایی» دیگر توانایی نفوذ روی تیمش و بازیکنانش را ندارد. احتمالا از این دو حالت خارج نیست: یا همگرایی زیادی به انحراف کشیده شده و اعضا و بازیکنانش حاضر نیستند در ترکیب و تاکتیک غلط بازی کنند. یا از اول هم انتخاب های همگرایی غلط بوده و آدمهای اشتباهی را وارد این بازی کرده است.

بدیهی ترین نتیجه ای که بستن لیست های انتخاباتی دارد این است که طراحان و هدایت کنندگان لیست ها تلاش می‌کنند در طول فعالیت منتخبان خود روی عملکرد آنها اشراف داشته باشند و در تصمیم‌گیری‌های آنان ایفای نقش کنند. امروز اما اتفاق دیگری رخ داده است. جریانی در داخل همین شهرستان تلاش می کند بدیهیات را نقض کرده و در برابر آن ایستادگی کند. اولین دستاورد این مدل برخورد با فعالیتهای تشکیلاتی و سیاسی،‌دلسرد کردن آنهایی است که هنوز به این دست کارهای سیاسی و اجتماعی امید دارند.
قدرت گرفتن جریان همگرایی در دوره های قبل هم برای بسیاری مسئولان دولتی از جمله فرمانداران پیشین سنگین می آمد. حتی آخرین فرماندار دولت روحانی رسماً شمشیر را از رو بسته بود و با رئوس جریان همگرایی به طور علنی می جنگید. امروز اما اتفاق عجیبی رخ داده و آن هم در مقابل هم ایستادن کسانی است که از نظر فکری،‌سیاسی و حتی اجرایی مربوط به یک جریان و از یک تیم و از یک خاستگاه مشترک هستند. کمترین نتیجه ای این فضا، بی اعتمادی مردم و دور شدن آنها از مشارکتهای سیاسی است.

این تقابل دو علت می تواند داشته باشد. یا از نظر دولتی‌ها، جریان همگرایی در این سالها خیلی خطا کرده یا این که دولتی ها برنامه های دیگری دارند که می خواهند از همینجا سفره‌ها را سوا کنند و بروند برای شکل دادن به یک ترکیب جدید.
رفتارشناسی ‌اصولگرایان دولتی اسلامشهر، یعنی فرماندار و هدایت‌کنندگان و مشاوران او نشان می دهد که آنها با تمام قدرت وارد ماجرای هیئت رئیسه شورا شدند. آنها از تمام ظرفیتها برای جلوگیری از به کرسی نشاندن خواست و اراده‌ی همگرایی بهره بردند و در نهایت کسی را رئیس شورای شهر کردند که هرگز هیچ اجماعی برای هیچ موقعیتی روی او نبوده است. یعنی با یک تیر دو نشان زدند. هم نشان دادند که می توانند معادله انتخاب رئیس را جابه جا کنند و هم می توانند پایین ترین احتمال کسب کرسی ریاست را روی صندلی ریاست بنشانند تا اوج قدرت خود را به رخ بکشند.

همه ی آن چه در این فضا مشاهده می شود، در شفاف ترین حالت ممکن از یک انشعاب کاملا علنی و ریشه ای خبر می دهد. نیروهای اصولگرای اسلامشهر که بعد از فتح مجلس،‌دولت و شورای شهر انتظار می رفت پا به میدان های بزرگ و تحولات بزرگتر بگذارند، در همین ایستگاه های ابتدایی در مقابل هم ایستادند و انشعاب کردند. گروه‌بندی های قدیمی بچه حزب اللهی های اسلامشهر امروز به شکل متفاوتی خودنمایی می کند. همانهایی که روزگاری بر سر مسایل ساده با هم اختلاف نظر داشتند و مدام و دلخوری ایجاد می‌کردند، امروز بر سر این که معلوم شود « کت تن کیست» اقامه‌ی دعوا کرده اند. هیئت رئیسه شورای شهر قطعا بهانه است. مسایل مهمتری در میان است که به تدریج روشن خواهد شد.حالا یک اسم به عنون «همگرایی» در میان است اما با جریان هایی تکه تکه روبه رو هستیم که هیچکدام حاضر به تعامل با دیگری نیست.

نتایج به دست آمده از بررسی های میدانی این احتمال را تقویت می کند که جریان تازه انشعاب کرده از نیروهای انقلابی که فعلا کرسی دولت را در اسلامشهر به دست دارند، به تغییرات شورایی بسنده نکرده و برای مجلس هم خیز برداشته اند.اگر این موضوع هم به نتیجه برسد، دیگر باید فاتحه اتحاد جریان های اصولگرای اسلامشهر را خواند. دقیقا بعد از آن که همه رقبای سیاسی این گروه از میدان به در شدند، حالا خودشان در برابر هم صف آرایی کرده‌اند و ظرفیتهای همدیگر را ویران می کنند. ظرفیتهایی که می توانست باعث رشد شهرستان و البته پرورش موج تازه‌ای از مدیران اجرایی بومی شود. خلاصه اینکه ادامه‌ی روند کنونی، «خود‌ویرانگری» ظرفیت مهمی است به نام « همگرایی» … .

#سپیده نیوز