فساد ؛ پاشنه آشیل شوراها
آنهایی که میلیاردها تومان برای عضو شورا شدن هزینه کردند چطور آن را جبران می کنند؟ به گزارش پایگاه خبری تحلیلی سپیده نیوز،باتوجه به مطلبی که در گذشته درخصوص نحوه هزینه کرد بعضی از اعضای شورای شهرها جهت راهیابی و تکیه زدن برصندلی این نهاد مردمی عنوان کردیم و از جنبه عقلایی مطرح شد که
آنهایی که میلیاردها تومان برای عضو شورا شدن هزینه کردند چطور آن را جبران می کنند؟
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی سپیده نیوز،باتوجه به مطلبی که در گذشته درخصوص نحوه هزینه کرد بعضی از اعضای شورای شهرها جهت راهیابی و تکیه زدن برصندلی این نهاد مردمی عنوان کردیم و از جنبه عقلایی مطرح شد که اگر به طور مثال شخصی از چند صد میلیون تا چند میلیارد را برای ورود به صحن هزینه کند آیا به صرفه خواهد بود که در طی مدت ۴ سال نهایتا با حقوق ۷۰۰ تا ۹۰۰ میلیون تومان به کار خود پایان دهد؟ اکنون و پس از گذشت نزدیک به یکسال از درج مطلب ذکر شده، متاسفانه هر از چند گاهی شاهدیم که افرادی از شوراهای مناطق مختلف به اتهام دریافت مبالغ قابل توجه ای از زیر میزی(رشوه) توسط مراجع ذیصلاح دستگیر و راهی زندان می شوند.
➕ برخی اعضایی که به جای رفتن راه راست و درست و دریافت روزی حلال و خدمت خدا پسندانه به ولی نعمتانشان، با کج روی و دریافت مبالغ غیر قانونی سعی در زرنگی و میان بُرزدن دارند. در آن مطلب تبیین شد که اگر به طور متوسط و مثلاً یک عضو شورا حقوق ماهیانه دریافتی اش حدوداً ۱۵ یا نهایتا ۲۰ میلیون باشد( دربهترین حالت و خوشبینانه ترین شکل) باید در طی ۴ سال فعالیت مبلغی به میزان ۷۲۰ تا ۹۶۰ میلیون تومان دریافتی داشته باشد. البته اگر پایین تر از این نباشد. اما با گذر زمان و تجدید یادآوری خاطرات شام یا ناهار و هدایا و تبلیغات محیطی گسترده بعضی نامزدها در نقاط مختلف شهرها و مشاهده آن ها توسط شهروندان، همواره پرسشی در ذهن متبادر می شود و آن هم این که: “آیا هیچ عقل سالمی حاضر است تا سرمایه ای چند صد میلیونی یا زبانم لال چند میلیاردی(احتمالا) را به شکل نقد پرداخت کند، اما برای بازگشت آن یا چیزی پایین تر به مدت ۴ سال صبر کند؟!” آن هم باتوجه به تورم موجود. باتوجه به مطالب آمده در اینجاست که ممکن است ۲ تصمیم برای آن عضو ولخرج پیش آید.
➕ یکی این که بر خواهش نفس مهار زند و با امید به ثواب اُخروی و مد نظر قرار دادن رضای الهی فقط خود را وقف خدمت به مردم کند و به سود و زیان پیش رو نیز توجهی نکند. اما دومین راه که پاشنه آشیل بعضی( تکیه می شود بعضی) از اعضا می شود و ممکن است خدای ناکرده یقه آن ها را بگیرد، این که هوای نفس بر آن عضو غالب شده و شیطان را در وجود خود راه دهد. در این وقت است که آرام دست را به زیر میز دراز می کند و ... و در ادامه اتفاقی که نباید روی دهد، به وی رُخ نشان می دهد. در این زمان است که شهروندان هر از چند گاهی می شنوند که عضوی از اعضای فلان شورا به اتهام دریافت مبلغ نامتعارف دستگیر شد. البته باید گفت آفت زیر میزی تنها اعضای ولخرج را تهدید نمی کند بلکه هر یک از اعضا ممکن است در تیررس این بلیه واقع شوند.
➕ در اینجاست که تنها ترس از حضور در محضر الهی( عالم محضر خداست) و حساب و کتاب اخروی است که ناجی عضو مربوط خواهد شد. اما در صورت روی دادن چنین اتفاقی( دریافت زیر میزی و رسانه ای شدن آن) نکته مهمی که باقی می ماند و جنبه عمومی هم دارد عبارت است از تغییر نگرش شهروندان نسبت به جایگاه شورا و پایین آمدن حس اعتماد آن ها نسبت به این نهاد مردمی که این امر چیزی جز مشارکت پایین را برای دورهای بعد در پی ندارد. حال این” اعتماد” که مهمترین اصطلاح ربط دهنده محبت بین مردم و خدمتگذارانشان است آسیب دیده و ترمیم این شکاف با گذر زمان نیز میسر نخواهد شد. پس اعضای شورا ها باید بدانند بالاترین امر مهم در طول مدت تصدی صندلی خدمتشان به عنوان خادمان مردم، ماندگاری حس اعتمادی است که شهروندان نسبت به آن ها دارند که خدای ناکرده در صورت خدشه دارشدن آن حس به یقین دیگر بازسازیش به سهولت انجام نخواهد یافت. پس به اعتماد شهروندان لطمه نزنیم.
داوود مبهوت
برچسب ها :شورای شهرها ، فساد مالی
- نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
- نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0