اسرائیل در جنگ مستقیم با ایران شانس چندانی برای پیروزی ندارد. دلایل آن روشن است:

– ایران کشوری با عمق استراتژیک و وسعت جغرافیایی بسیار بالا است و برخلاف غزه یا جنوب لبنان، نمی‌توان آن را در بازه زمانی کوتاه و با چند عملیات محدود، به‌طور مؤثر فلج کرد. پراکندگی پایگاه‌های موشکی و مراکز نظامی در سراسر کشور، قدرت ضربه‌پذیری ایران را کاهش داده و کارایی حملات نقطه‌ای اسرائیل را زیر سؤال برده است.

– فاصله چند هزار کیلومتری میان ایران و اسرائیل، انجام عملیات نظامی گسترده و مداوم را برای تل‌آویو بسیار دشوار می‌سازد. اسرائیل برای حفظ توان حمله، نیازمند پایگاه‌های واسطه و یا حمایت فعال ایالات متحده است؛ امری که در شرایط فعلی به دلیل بلاتکلیفی سیاست خارجی آمریکا، قطعی نیست.

– اگرچه در داخل ایران گلایه هایی از شرایط اقتصادی و اجتماعی وجود دارد، اما در زمان تهدیدخارجی، نوعی انسجام و همبستگی ملی حول محور نظام سیاسی شکل می‌گیرد. این ویژگی باعث می‌شود طرح‌هایی نظیر براندازی سریع یا فروپاشی درونی کارایی نداشته باشند.

در نتیجه جنگ مستقیم اسرائیل با ایران، نه‌تنها دستاورد نظامی قطعی برای تل‌آویو نخواهد داشت، بلکه ممکن است اسرائیل را درگیر یک بحران فرسایشی منطقه‌ای و پرهزینه کند؛ مگر آنکه مسیر گفت‌وگو و میانجی‌گری جایگزین درگیری شود.